Dent du Géant – 4013m.

Eéntje van de wishlist

Voor de eerste dag klimmen met Radboud staat de Dent de Géant op het programma. Een in het ook springende rotsnaald aan het begin van de Rochefort graat. We hebben er naar staan kijken vanaf de Gran Paradiso en het is werkelijk een imposant stuk steen. Een landmark in het Mont Blanc massief. En al een hele tijd op mijn wishlist.

Error

We lezen ons in en willen morgen de eerste lift vanuit Courmayeur nemen. Dan hebben we ruim de tijd voor de klim. We starten met het pakken van de tassen en het checken van het materiaal. Ik heb alles meegenomen want Radboud’s auto zit ramvol. En dan hoor ik hem zeggen; “Waar heb je m’n stijgijzers?”. S#!t! Nee, toch! Die had ik dus niet, want die heb ik mee terug gegeven aan mijn pa… Ik zie gelijk de klim al in het water vallen. En wat nu? Eerst maar een paar keer de camping over om te zien of er klimmers zijn die hun ijzers niet nodig hebben morgen. Geen succes. Misschien het campingpersoneel. Ook geen succes. Dan zullen we ze toch moeten huren of kopen…

De volgende ochtend is de eerste stop Courmayeur. We hebben 3 adressen van buitensportwinkels en na wat wachten (lekker punctieel die italianen) gaat er een shop open die stijgijzers heeft. Hebbes! En nog een mooi paar ook!

Off we go!

Rond half 11 stappen we de gletscher op en hobbelen we naar de Dent. Het is nog een beste tippel en de sneeuwflanken en het rotsachtig terrein vormt nog een aardig obstakel. We hebben wel prachtige weer dus in dat opzicht alle tijd.

Vanaf het Hellbronner liftstation de gletscher op.

Eyes on the prize!

Na de gletscher, het sneeuwveld en het blokkenterrein staan we onderaan de naald. Samen met 2 andere teams en ook al een paar teams in de wand. We zijn dus niet de enige…

We klimmen de rots op onze D-schoenen en dat gaat verrassend goed. Zoveel mogelijk vrij maar soms gebruiken we de grote dikke touwen die gidsen hebben opgehangen. We halen wat teams, maken hier en daar een chit-chat en hebben vooral veel lol in het geweldige graniet waar het Mont Blanc massief zo bekend om staat.

Hoger en hoger tot we op het eerste toppie staan en wat een uitzicht. Ik heb inmiddels het één en ander geklommen hier en kan er prachtig op uitkijken en terugdenken aan alle beklimmingen. Voelt als thuis!

Het eerste topje is de laagste. Het tweede de hoogste en daar worden we begroet door wederom een Madonna. Dit keer een ijzeren met een gat in haar hoofd, door de bliksem. We maken wat selfies en foto’s en ik kijk op m’n klok en besef me dat we laat zijn. Waarschijnlijk te laat om de lift nog terug te kunnen nemen. Maar goed, eerst afdalen dus nog ff opletten en scherp blijven. 3 lange abseils (met de nodige oponthoud) en we staan om half 5 beneden. No way dat we de laatste lift terug gaan halen, die gaat over een half uurtje…

Terugkijken en nagenieten

Avondrood op de Mont Blanc

We dalen verder af en sjokken naar de hut. Gelukkig hebben ze voldoende plek en kunnen we gelijk aanschuiven. Pintje erbij. Mooie dag!

Bewaren

Bewaren