Kennismaking met Corsica
13 juni – Aankomst Bastia
Een beetje brakkig ontwaken wij. De één prinsheerlijk in een bedje en de ander prinsesheerlijk op de grond.
Ons is verteld dat wij om 7 uur zouden aanmeren. Echter zien wij om 6 uur door ons patrijsraam nog maar het Noorden van Corsica en Bastia ligt toch echt een stukje zuidelijker. Uiteindelijk staan wij toch om half 7 buiten, de temperatuur is nu nog heerlijk aangenaam, de zon is net op en er waait een heerlijk briesje. Van het mooie licht wordt gretig gebruik gemaakt van de fotograaf en beetje bij beetje zien wij Corsica verschijnen.
Wij hebben bedacht om via de noordkust naar onze eerste camping te rijden. Een tochtje van zo’n 2,5 à 3 uur, waarbij het al snel bijna mis gaat bij de eerste hellingproef.
Dankzij de verschillende Corsica boekjes komen wij erachter dat het eerste deel een wijnroute blijkt te zijn. Van de ene naar de andere wijnstrijk rijden wij van Bastia naar St. Florent door het typische maquis waar het eiland ook om bekend staat. Het eiland ruikt heerlijk naar kruiden en bloemen.
In Calvi zoeken wij een parkeerplaats op en strijken wij neer op een terras met uitzicht op de haven. Het is er heerlijk rustig en genieten van een prima lunch. Na een rondje op de citadelle met mooie vergezichten lopen wij door de kleine knusse straatjes van Calvi terug naar de auto.
De eerste camping ligt op loopafstand van de zee, waarvoor wij vanaf de hoofdweg eerst een lange weg naar beneden kronkelen. Een bordje vertelt dat wij een plekje mogen uitzoeken en later terug mogen komen om in te checken.
Wij installeren ons en kleden ons direct om zodat wij verkoeling kunnen gaan zoeken in de zee. Op nog geen 3 minuten lopen komen wij aan bij het strand. Het is een mooie baai met een kiezelstrand en uitzicht op de Calanches de piana, onderdeel van de werelderfgoedlijst. Ze staan al op de planning voor een wandeling.
Op het terras van de camping met uitzicht op de Calanches en een Pietra, het lokale bier van Corsica, borrelt het vakantiegevoel op. De avond valt in en bij onze tent maken wij een lekkere maaltijd met de rozemarijn die wij onderweg geplukt hebben.
De muggen zorgen er voor dat wij lekker bijtijds de tent in kruipen.
14 juni – Spelunca Gorge tussen Ota en Evisa
De dag laten wij rustig beginnen. Waar de één last krijgt van hoogteziekte krijgt de andere last van hitteziekte. De tent staat dus lekker in de schaduw van de bomen want daar is uitgebreid rekening mee gehouden bij het bepalen van de nederzetting.
Het einde van de middag nadert en wij besluiten een wandeling te maken door de Spelunca Gorge. Een eenvoudige wandeling die ons langs verschillende watertjes laat lopen. Heerlijk in de schaduw.
Op de terugweg doen wij voor meerdere dagen boodschappen. Voordat je namelijk bij een supermarkt komt vanaf de camping ben je 30 minuten verder en sommige mensen houden nou eenmaal van boodschappen doen. Echter werd die pret snel de kop ingedrukt door de getallen op de prijskaartjes.
15 juni – Calanches – Plage de Ficaghiola – Porto
Uit de Rother walking guide hebben wij een wandeling gevonden door de Calanches. Vanaf één punt zijn er vier wandelingen zodat wij keer op keer kunnen bekijken of wij er nog één aan vastplakken. Uiteindelijk lopen wij er drie van de vier. De eerste twee lopen wij schaduwrijk door de bossen en bij de laatste lopen wij naar een uitzichtpunt zodat wij vanaf de Calanches over de zee naar Porto kijken.
Na de wandelingen willen wij graag even afkoelen in de zee, de autorit gaat via Piana waardoor wij eigenlijk een nog mooiere kant zien van de Calanches. Hier zien wij de beroemde rode rotspartijen.
Piana ziet eruit als een heel gezellig dorpje maar wij laten dit toch naast ons liggen omdat wij de zee in willen! Wederom brengt een dalende kronkelweg ons richting de zee. Wij moeten nog een 800 meter te voet afleggen om bij het water te komen maar gelukkig kunnen wij eerst weer even een Pietra pakken.
De baai blijkt een gewilde plek te zijn en dat is goed te begrijpen met het fijne kiezelzand en heldere water.
Op de terugweg besluiten wij om in Porto de vis te gaan vinden die wij in Denemarken niet gevonden hebben. De temperatuur is tot het aangename gedaald en de vis vinden wij. Porto ademt rust uit in de ondergaande zon. Genoeg mensen komen hiervan genieten waardoor wij ook weer genoeg te zien hebben.
No Comments